wtorek

śpię do południa, jaki wstyd, ale mam usprawiedliwienie, zasnąłem o czwartej. Dopinam program w z internetowym Halo Radio, jutro 13 -14 45. Wystarczy w google wpisać Halo Radio i wejść w ramówkę.
W środę, 18 XI, jak zawsze, mój program w Halo Radio. Godzina 13 – 14 45. Zapraszam. A to scenariusz audycji:

W tydzień po święcie 11 listopada, nadal interesuje nas czas między wojnami . Jaki ma on wpływ na współczesną Polskę, czy przedwojenne konflikty mają współczesne odpowiedniki. Pójdziemy tropem tego co było złe w tamtej epoce. Niemal na progu wolnej Polski, zamordowany został pierwszy prezydent RP Gabriel Narutowicz. Świetna książkę o mordercy prezydenta , malarzu Eligiuszu Niewiadomskim, o jego ideowych motywach, o drogach które wiodły do zamachu, napisał Patryk Pleskot, „Niewiadomski , zabić prezydenta „ Patryk Pleskot będzie naszym gościem. W drugiej części programu historyk i publicysta Krzysztof Wasilewski, opowie nam o dwóch haniebnych epizodach z tamtego czasu: to proces Brzeski. i Bereza Kartuska , obóz koncentracyjny ( używano wtedy tej nazwy). Sanacja od początku lat 30 ideowo zbliża do swego śmiertelnego wroga, do Endecji. Na ile to „endeckie” myślenie żywe jest we współczesnej Polsce, czy jest w ideologii PiSu – jeśli jest taka ideologia? I pytanie: czy Hitler uratował Polskę przed rodzimą wersją faszyzmu? PiS nazwa takie rozmowy „pedagogią wstydu”, ja wolę mówić o spojrzeniu prawdzie w oczy. Czy nadal dwie trumny rządzą Polska, a może jest ich więcej? Druga Rzeczpospolita miała też wielkie osiągnięcia, powiemy o nich.
W puencie programu zmienimy temat – z ekonomistą i dawnym politykiem Waldemarem Kuczyńskim, będziemy mówić o powiązania budżetu UE z praworządnością. Rząd nie chce tego powiązania, wiemy dlaczego, czy jest więc gotowy wysadzić w powietrze budżet Unii Europejskiej na kolejnych siedem lat. Czy PiS wyprowadzi Polskę z Unii Europejskiej. Czy nasza ekonomia da sobie radę bez pieniędzy z budżetu Unii ?

Citroen strauszek znowu nie chce zapalać. Bardzo przeżywam umieranie tego samochodu, w końcu pokazuje mi drogę, którą też kroczę.

PODYSKUTUJ: